Δεν κοιτάζω πια τους δημοτικούς τενεκέδες.
Φοβάμαι ότι θα δω γνωστό.
Δεν κοιτάζω πια γύρω μου.
Φοβάμαι ότι κάποιος θα με κοιτάξει.
Δε μιλάω πια με τους φίλους.
Φοβάμαι ότι είναι οι εχθροί.
Δε νιώθω πια τη ζωή να κυλάει στις φλέβες μου.
Έσβησα προ τριετίας.
Δεν ονειρεύομαι πια για το μέλλον των παιδιών μου.
Δεν έχουν.
Δεν είμαι άνθρωπος.
Είμαι σκουπίδι.
Αλλά έχω αξιοπρέπεια!
Δεν το λέω πουθενά!
Δεν το μοιράζομαι με κανέναν!
Και θα πεθάνω δίπλα σε έναν τενεκέ, μια από αυτές τις μέρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου