Δε σε πιάνω πουθενά!! *

Κάτσε, ρε φίλε!

Μου λες ότι δε γουστάρεις κόμματα.

Μου λες ότι όλοι τα παίρνουν.

Μου λες ότι όλοι είναι ίδιοι.

Εντάξει, να το πιάσουμε από όπου θες.

Άντε, ούτε κι εγώ γουστάρω. 

Αλλά για να αλλάξει αυτό το σύστημα με τα κόμματα, πρέπει να βγει ένα κόμμα που, με το που θα ανέβει στην εξουσία, θα αλλάξει αυτό το σύστημα και μετά να παραδώσει τη χώρα στους πολίτες της.

Πόση ώρα δίνεις, πριν μπουκάρει μέσα και σε ματοκυλίσει ο μισός ντουνιάς;  

Εγκυκλοπαιδικά ρωτάω.

Άντε, όλοι τα παίρνουν.

Κι εσύ θα τα παίρνεις; Κι οι φίλοι σου;

Άμα είναι να μην ψάχνουμε τζάμπα.

Αλλά, αν υπάρχει περίπτωση κάποιος να  μ η ν τα παίρνει, να είναι ξηγημένος, όπως εσύ κι οι φίλοι σου, δεν αξίζει τον κόπο να τον ψάξουμε;

Άντε, όλοι είναι ίδιοι.

Κι εσύ είσαι ίδιος; Και οι φίλοι σου;

Ή θα μου πετάξεις τώρα την ατάκα αποφυγής;

"Εγώ δεν ασχολούμαι με αυτά, είναι βλακείες!"

Τι είναι "βλακείες", η ζωή σου;

Ο αφέντης σου;

Αυτός που θα κανονίζει αν θα αναπνέεις αφορολόγητα την υπόλοιπη ζωή σου;

Σαν λίγο στραβά δε μας τα λες;

Είπαμε, έχεις τη δουλίτσα σου να κοιτάξεις.

Μα πλέον δεν έχεις δουλειά!

Λες να χάσεις χρόνο ανεργίας;

Είπαμε, δεν είναι για σένα αυτά, είναι για τους γραμματιζούμενους.

Βάζεις, δηλαδή, τον Άδωνι, το Σίμο και τους υπόλοιπους κολοσσούς της γνώσης πάνω από σένα, ναι;

Είπαμε, δεν έχεις λεφτά να ρίξεις, για να εκλεγείς.

Γιατί, τώρα σε κόφτει να εκλεγείς, μη και χάσει το τεφαρίκι η δημόσια ζωή του τόπου;

Εσύ δεν είπες ότι δεν είναι για σένα αυτά;

Γιατί, αν ήταν να εκλεγείς, θα έριχνες λεφτά, και θα περίμενες να τα πάρεις πίσω και με τόκο από τα κορόιδα που θα σε εξέλεγαν;

Είπαμε, μας τα λες στραβά - και το "λίγο" το παίρνω πίσω.

Μου φαίνεται ότι λουφάρεις.

Μου φαίνεται ότι περιμένεις στωικά το τέλος, αλλά είσαι και γκρινιάρης.

Μου φαίνεται ότι είναι καιρός να το πάρεις πάνω σου.

Μου φαίνεται ότι είναι καιρός να πάρεις τα πάνω σου.

Άκου: όλα τα φράγκα που λέμε ότι χάθηκαν από την αγορά, είναι χωμένα στους λογαριασμούς των νταβατζήδων σου, στις Ελβετίες και στα Κέυμαν.

Βάλε σκοπό σου να τα πάρεις πίσω.

Για να συμβεί όμως αυτό, πρέπει να έχεις εσύ κι οι φίλοι σου την εξουσία.

Για να πάρεις την εξουσία, πρέπει να κινηθείς αποφασιστικά κι έξυπνα.

Για χαζό δε σε έχω, για καταπτοημένο σε έχω όμως.

Κοίτα: τούτοι έχουν ένα μειονέκτημα.

Το παίζουν δημοκράτες, ενώ είναι φασισταριά.

Σιγά μη θέλουν να εξαρτήσουν την εξουσία τους από την ψήφο σου.

Αλλά πρέπει να τους καταψηφίσεις, για να τους ρίξεις.

Πρέπει να πας μπροστά στην κάλπη.

Πρέπει να πείσεις τους πάντες να πάνε.

Κι αυτοί;

Αυτοί καλύτερα να σε πέταγαν σε λάκκο με λιοντάρια, παρά να σε άφηναν να τους καταψηφίσεις, αλλά είναι πολύ της μοδός η Δημοκρατία στην Ενωμένη Ευρώπη τελευταία (βλέπε Ουκρανία).

Φίλε, σου λέω, προλαβαίνουμε να τους πάρουμε στη στροφή.

Αν είναι όμως να το κάνουμε, θέλει ψυχή κι όχι γκρίνια.

Αν είναι να πάμε κόντρα στο ρεύμα, θέλει μαστοριά κι όχι τεμπελιές και βλακείες.

Αν είναι να μας πάρουν αυτοί τα κεφάλια, δεν είναι καλύτερα να είναι τα δικά τους στο πιάτο;

Όλοι μαζί.

Τι λες;

Σ' έπιασα;

* του Θάνου Αθανασιάδη