Ώρα πολέμου.

Ελάχιστη προθεσμία μου δίνει ο χρόνος, πριν θεωρηθεί ότι γράφω αστεία πρωταπριλιάτικα. Και πάλι, ίσως αστείο θεωρηθεί. Αλλά, συγχωρέστε με, έμπνευση δεν έχω, οπότε ας φύγει ο μήνας, όπως μπήκε. Μουντά.             Δεν κάναμε τίποτε όλον αυτόν τον καιρό. Αφεθήκαμε στη λογική της επόμενης μέρας, ακόμη ακόμη και στη σκέψη ότι κάποιος άλλος θα κάνει αυτό που πρέπει  - και όλοι το ξέρουμε, τι πρέπει. Την τύφλα μας ξέρουμε. Αναπαράγουμε ειδήσεις, αυτό μόνο ξέρουμε πλέον να κάνουμε. Αφήνουμε το τροπάρι να εξελιχθεί και εμείς κυνηγάμε χίμαιρες. Έχει γίνει και αυτή η στροφή που...

Διαβάστε Περισσότερα »

Η (ν)τροπή των πραγμάτων - Κάνε με Αριστερό *

Ο Νίκος, ετών 78, συνταξιούχος του ΟΤΕ του Τόμπρα, κατόρθωσε να κρυφτεί από τους πρασινοφρουρούς, όταν έπρεπε, αφού υπηρέτησε ευδοκίμως στα ΕΑΤ – ΕΣΑ τη χρυσή εποχή. Σήμερα χαζεύει, αφού καβάτζωσε εφάπαξ παχυλό και κομπόδεμα από τη σχωρεμένη τη γυναίκα του, κόρη ΧΙτη, στις καλές εποχές. Ο Γιώργος, δυο χρόνια μικρότερος, επίσης συνταξιούχος, της Τράπεζας Κρήτης, παλιός δηλωμένος «αναρχικός τραπεζίτης» - του άρεσε πολύ το βιβλίο του Φερνάντο Πεσόα...

Διαβάστε Περισσότερα »

Διαχείριση*

Αντί εισαγωγής. Σκέψεις σκόρπιες κι ανάκατες περνούν από το νου μου. Δύσκολο να τις ταξινομήσω σε γραπτό. Τούτο με κάνει να εκτιμώ περισσότερο τη συγγραφική εργασία. Μόλις προχθές διάβασα στην εισαγωγή ενός απαλλοτριωμένου βιβλίου ότι η Έλλις Πήτερς, αγαπημένη μου παλιά, ουδέποτε παντρεύτηκε, διότι θεωρούσε τη συγγραφή λειτούργημα αποκλειστικής ενασχόλησης. Σπουδαία σκέψη, ειλικρινά έτσι το βλέπω. Αλλά λογίζω και τον ειδικό τούτο αναχωρητισμό ως αντικοινωνική...

Διαβάστε Περισσότερα »