Των Θάνου Αθανασιάδη & Κωνσταντίνου Νάκκα
Στο σχέδιο νόμου «Οργάνωση και Λειτουργία Ιδρύματος Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης και Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού και άλλες διατάξεις» το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να ολοκληρώσει τη διαδικασία σύστασης δύο φορέων, οι οποίοι απορροφούν με συγχώνευση ορισμένους άλλους φορείς και πλέον θα υπάγονται σε αυτό.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, «η οργάνωση και η λειτουργία των φορέων αυτών αποτελεί αναγκαίο συμπλήρωμα της συγχώνευσης των ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας», «Ινστιτούτο Νεολαίας» και «Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων» στο ΙΝΕΔΙΒΙΜ και των ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Εθνικός Οργανισμός Πιστοποίησης Προσόντων (Ε.Ο.Π.Π.)», «Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης Δομών Δια Βίου Μάθησης (Ε.ΚΕ.ΠΙΣ.)» και «Εθνικό Κέντρο Επαγγελματικού Προσανατολισμού (Ε.Κ.Ε.Π.)» αντίστοιχα.»
Σε σχέση με το ρόλο που θα αναλάβουν οι νέοι φορείς, οι αρμοδιότητές τους είναι αυτές «που υφίστανται και ασκούνται από τους συγχωνευόμενους φορείς». Η «μόνη νέα αρμοδιότητα που ανατίθεται στους νέους φορείς» είναι η διαχείριση της σημαντικής περιουσίας των συγχωνευόμενων φορέων, «η οποία αποτελείται από κινητά και ακίνητα, τα οποία καλύπτουν το σύνολο της χώρας τόσο στην ενδοχώρα όσο και στα αστικά κέντρα» με στόχο την «εξασφάλιση εσόδων για λογαριασμό τους, τα οποία θα το καταστήσουν περισσότερο βιώσιμο και θα οδηγούν στο να μην εξαρτώνται αποκλειστικά από την επιχορήγηση που λαμβάνει από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού».
Στους δύο φορείς υποδοχής, ΙΝΕΔΙΒΙΜ και ΕΟΠΠΕΠ που νομιμοποιούνται με το παρόν σχέδιο νόμου, τα πάντα λειτουργούν με βάση τη δομή, τις διαδικασίες και τα πρόσωπα των υπό συγχώνευση φορέων και καμία εξοικονόμηση δεν γίνεται από το Υπουργείο Παιδείας.
Η ίδρυση δια της μεθόδου της συγχωνεύσεως των δύο οργανισμών έχει στηριχθεί σε δύο ΚΥΑ. Για το ΙΝΕΔΙΒΙΜ στην υπ’ αριθ. 127175/Η/4-11-2011 (ΦΕΚ Β΄ 2508) ενώ για τον ΕΟΠΠΕΠ στην υπ’ αριθ. 155723/Η/8-12-2010 (ΦΕΚ ΥΟΔΔ 450). Το παρόν νομοσχέδιο ουσιαστικά τις νομιμοποιεί για να προσφέρει νομική κάλυψη σε αυτούς (τους οργανισμούς). Οι ΚΥΑ αυτές προσδιόριζαν τις αρμοδιότητες του ΔΣ των οργανισμών. Ταυτόχρονα όμως, ενώ το παρόν σχέδιο νόμου τις νομιμοποιεί, στις καταργούμενες διατάξεις τις καταργεί, δίνοντας έτσι στο ΔΣ που ήδη λειτουργούσε, την αποκλειστική ευθύνη λειτουργίας των οργανισμών αφού δεν εξασφαλίζει την αλλαγή του. Το Διοικητικό Συμβούλιο αυτό διαχειριζόταν, διαχειρίζεται και θα διαχωρίζεται τα πάντα και είναι αυτό που έχει διοριστεί από την κυρία Διαμαντοπούλου κατά την επιτυχημένη [sic] θητεία της ως Υπουργού Παιδείας και πριν το πέρασμά της στο Υπουργείο Ανταγωνιστικότητας.
Η συγχώνευση των φορέων έγινε με ΚΥΑ επί μνημονίου 1 και με υπογραφή της κας Διαμαντοπούλου, στη βάση εξουσιοδότησης και χωρίς συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο συγχωνεύσεων. Έρχεται σήμερα το Υπουργείο Παιδείας, επί μνημονίου 3 να νομιμοποιήσει εκ των υστέρων τη συγχώνευση των φορέων, με τη δομή, τη λειτουργία, τα οικονομικά, τους εργαζόμενους και τα κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Αν δεν γίνει αυτό, η λειτουργία των συγκεκριμένων φορέων δεν θα στηρίζεται σε σταθερές νομικές βάσεις.
Μεγάλα ερωτηματικά ανακύπτουν σχετικά με την διαχείριση των ταμειακών υπολοίπων, των υπολοίπων των τραπεζικών λογαριασμών, των έργων και των δράσεων των συγχρηματοδοτούμενων από την ΕΕ, από το ΔΣ που στο μεταβατικό στάδιο διαχειρίζεται τα πάντα. Το ίδιο, δηλαδή, ΔΣ το οποίο μέχρι τώρα διοικούσε και έλεγχε τα πάντα θα συνεχίσει να διοικεί και να ελέγχει τα πάντα χωρίς να προσδιορίζεται πώς, από ποιον και με ποια διαδικασία θα ελέγχεται αλλά και πότε, αν και με ποια διαδικασία θα αλλάξει.
Με το παρόν σχέδιο νόμου και συγκεκριμένα με την παράγραφο 17 του άρθρου 45 προστίθεται μια παράγραφος στο άρθρο των μεταβατικών διατάξεων του ν.3879/2010. Με την προσθήκη αυτή ο Υπουργός Παιδείας καθορίζει αποκλειστικά τα πάντα σχετικά με το αρχείο του ΟΕΕΚ όπως πχ τα αρχεία σχετικά με τα περιουσιακά στοιχεία του φορέα που καταργήθηκε, την απογραφή και την εγγραφή στο υποθηκοφυλακείο.
Ενδιαφέρον επίσης, παρουσιάζει η μελέτη της προσθήκης τροπολογίας του Υπουργείου Παιδείας με αναπληρωτή υπουργό τον κύριο Αρβανιτόπουλο στον ν.4072/12 σε νομοσχέδιο του Υπουργείο Ανάπτυξης επί Υπουργίας της κας Διαμαντοπούλου, όπου γίνεται η πρώτη προσπάθεια θεσμικής κατοχύρωσης της συγχώνευσης του ΕΟΠΠΕΠ.
Στη συγκεκριμένη τροπολογία-προσθήκη - που αφορούσε σε θέματα του Υπουργείου Παιδείας και εισήχθη σε νομοσχέδιο που ρύθμιζε θέματα βελτίωσης του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, ήρθε προς ψήφιση την επομένη από την ψήφιση των σχετικών άρθρων του σχεδίου νόμου στην Βουλή από την Υπουργό Ανάπτυξης χωρίς την παρουσία του Υπουργού και του αναπληρωτή Υπουργού Παιδείας στο Κοινοβούλιο και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α΄ 86 στις 11 Απριλίου 2012 ενώ το Κοινοβούλιο διέκοψε λόγω εκλογών τη λειτουργία του στις 10 Απριλίου 2012 - μεταξύ των άλλων γίνεται αναφορά σε «αποφάσεις διορισμού υπαλλήλων του ΟΕΕΚ, οι οποίες δεν δημοσιεύθηκαν, εκ παραδρομής, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δημοσιεύονται αναδρομικά από την ημερομηνία ανάληψης υπηρεσίας τους στο Ο.Ε.Ε.Κ.»
Επιπρόσθετα, αναφέρεται ότι «Από την έναρξη λειτουργίας του Ε.Ο.Π.Π. μέχρι και την έναρξη ισχύος του μισθολογικού συστήματος του οργανισμού, έπειτα από απόφαση του Οικονομικών και Παιδείας, το πάσης φύσεως και σχέσης προσωπικό που μεταφέρθηκε στον Ε.Ο.Π.Π. σύμφωνα με απόφαση του αναπληρωτή Υπουργού Παιδείας, καθώς και το προσωπικό που μεταφέρθηκε στον Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π. με απόφαση του Υπουργού Παιδείας λαμβάνει τις αποδοχές, όπως τις λάμβανε στους φορείς, από τους οποίους μεταφέρθηκε, αναδρομικά από την ημερομηνία μεταφοράς. Από την έναρξη ισχύς του ν.4024/2011 και έπειτα εφαρμόζονται οι διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 29, και του άρθρου 31.»
Αυτό σε συνδυασμό με το ότι μέχρι την ψήφιση της συγκεκριμένης τροπολογίας του ν.4072/12 οι υπάλληλοι του οργανισμού πληρωνόντουσαν με αποφάσεις του ΔΣ, γεννά ερωτηματικά σχετικά με τη διαχείριση των οικονομικών πόρων, τον πραγματικό αριθμό των υπαλλήλων και την ορθή καταγραφή των πραγματικών δεδομένων του οργανισμού.
Το φαινόμενο της «δημιουργικής λογιστικής» το έχουμε όλοι ακουστά. Η περίπτωση της συγχώνευσης των πιο πάνω οργανισμών, που έχει ήδη γίνει και απλά τώρα, εκ των υστέρων νομιμοποιείται εκ του ασφαλούς, είναι αυτή μια από αυτές;