Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

Πήξαμε στα αρκτικόλεξα. Η περίπτωση των ΙΝΕΔΙΒΙΜ & ΕΟΠΠΕΠ



Των Θάνου Αθανασιάδη & Κωνσταντίνου Νάκκα

Στο σχέδιο νόμου «Οργάνωση και Λειτουργία Ιδρύματος Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης και Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού και άλλες διατάξεις» το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να ολοκληρώσει τη διαδικασία σύστασης δύο φορέων, οι οποίοι απορροφούν με συγχώνευση ορισμένους άλλους φορείς και πλέον θα υπάγονται σε αυτό.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, «η οργάνωση και η λειτουργία των φορέων αυτών αποτελεί αναγκαίο συμπλήρωμα της συγχώνευσης των ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας», «Ινστιτούτο Νεολαίας» και «Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων» στο ΙΝΕΔΙΒΙΜ και των ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Εθνικός Οργανισμός Πιστοποίησης Προσόντων (Ε.Ο.Π.Π.)», «Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης Δομών Δια Βίου Μάθησης (Ε.ΚΕ.ΠΙΣ.)» και «Εθνικό Κέντρο Επαγγελματικού Προσανατολισμού (Ε.Κ.Ε.Π.)» αντίστοιχα.»
Σε σχέση με το ρόλο που θα αναλάβουν οι νέοι φορείς, οι αρμοδιότητές τους είναι αυτές «που υφίστανται και ασκούνται από τους συγχωνευόμενους φορείς». Η «μόνη νέα αρμοδιότητα που ανατίθεται στους νέους φορείς» είναι η διαχείριση της σημαντικής περιουσίας των συγχωνευόμενων φορέων, «η οποία αποτελείται από κινητά και ακίνητα, τα οποία καλύπτουν το σύνολο της χώρας τόσο στην ενδοχώρα όσο και στα αστικά κέντρα» με στόχο την «εξασφάλιση εσόδων για λογαριασμό τους, τα οποία θα το καταστήσουν περισσότερο βιώσιμο και θα οδηγούν στο να μην εξαρτώνται αποκλειστικά από την επιχορήγηση που λαμβάνει από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού».
Στους δύο φορείς υποδοχής, ΙΝΕΔΙΒΙΜ και ΕΟΠΠΕΠ που νομιμοποιούνται με το παρόν σχέδιο νόμου, τα πάντα λειτουργούν με βάση τη δομή, τις διαδικασίες και τα πρόσωπα των υπό συγχώνευση φορέων και καμία εξοικονόμηση δεν γίνεται από το Υπουργείο Παιδείας.
Η ίδρυση δια της μεθόδου της συγχωνεύσεως των δύο οργανισμών έχει στηριχθεί σε δύο ΚΥΑ. Για το ΙΝΕΔΙΒΙΜ στην υπ’ αριθ. 127175/Η/4-11-2011 (ΦΕΚ Β΄ 2508) ενώ για τον ΕΟΠΠΕΠ στην υπ’ αριθ. 155723/Η/8-12-2010 (ΦΕΚ ΥΟΔΔ 450). Το παρόν νομοσχέδιο ουσιαστικά τις νομιμοποιεί για να προσφέρει νομική κάλυψη σε αυτούς (τους οργανισμούς). Οι ΚΥΑ αυτές προσδιόριζαν τις αρμοδιότητες του ΔΣ των οργανισμών. Ταυτόχρονα όμως, ενώ το παρόν σχέδιο νόμου τις νομιμοποιεί, στις καταργούμενες διατάξεις τις καταργεί, δίνοντας έτσι στο ΔΣ που ήδη λειτουργούσε, την αποκλειστική ευθύνη λειτουργίας των οργανισμών αφού δεν εξασφαλίζει την αλλαγή του. Το Διοικητικό Συμβούλιο αυτό διαχειριζόταν, διαχειρίζεται και θα διαχωρίζεται τα πάντα και είναι αυτό που έχει διοριστεί από την κυρία Διαμαντοπούλου κατά την επιτυχημένη [sic] θητεία της ως Υπουργού Παιδείας και πριν το πέρασμά της στο Υπουργείο Ανταγωνιστικότητας.
Η συγχώνευση των φορέων έγινε με ΚΥΑ επί μνημονίου 1 και με υπογραφή της κας Διαμαντοπούλου, στη βάση εξουσιοδότησης και χωρίς συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο συγχωνεύσεων. Έρχεται σήμερα το Υπουργείο Παιδείας, επί μνημονίου 3 να νομιμοποιήσει εκ των υστέρων τη συγχώνευση των φορέων, με τη δομή, τη λειτουργία, τα οικονομικά, τους εργαζόμενους και τα κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Αν δεν γίνει αυτό, η λειτουργία των συγκεκριμένων φορέων δεν θα στηρίζεται σε σταθερές νομικές βάσεις.
Μεγάλα ερωτηματικά ανακύπτουν σχετικά με την διαχείριση των ταμειακών υπολοίπων, των υπολοίπων των τραπεζικών λογαριασμών, των έργων και των δράσεων των συγχρηματοδοτούμενων από την ΕΕ, από το ΔΣ που στο μεταβατικό στάδιο διαχειρίζεται τα πάντα. Το ίδιο, δηλαδή, ΔΣ το οποίο μέχρι τώρα διοικούσε και έλεγχε τα πάντα θα συνεχίσει να διοικεί και να ελέγχει τα πάντα χωρίς να προσδιορίζεται πώς, από ποιον και με ποια διαδικασία θα ελέγχεται αλλά και πότε, αν και με ποια διαδικασία θα αλλάξει.
Με το παρόν σχέδιο νόμου και συγκεκριμένα με την παράγραφο 17 του άρθρου 45 προστίθεται μια παράγραφος στο άρθρο των μεταβατικών διατάξεων του ν.3879/2010. Με την προσθήκη αυτή ο Υπουργός Παιδείας καθορίζει αποκλειστικά τα πάντα σχετικά με το αρχείο του ΟΕΕΚ όπως πχ τα αρχεία σχετικά με τα περιουσιακά στοιχεία του φορέα που καταργήθηκε, την απογραφή και την εγγραφή στο υποθηκοφυλακείο.
Ενδιαφέρον επίσης, παρουσιάζει η μελέτη της προσθήκης τροπολογίας του Υπουργείου Παιδείας με αναπληρωτή υπουργό τον κύριο Αρβανιτόπουλο στον ν.4072/12 σε νομοσχέδιο του Υπουργείο Ανάπτυξης επί Υπουργίας της κας Διαμαντοπούλου, όπου γίνεται η πρώτη προσπάθεια θεσμικής κατοχύρωσης της συγχώνευσης του ΕΟΠΠΕΠ.
Στη συγκεκριμένη τροπολογία-προσθήκη - που αφορούσε σε θέματα του Υπουργείου Παιδείας και εισήχθη σε νομοσχέδιο που ρύθμιζε θέματα βελτίωσης του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, ήρθε προς ψήφιση την επομένη από την ψήφιση των σχετικών άρθρων του σχεδίου νόμου στην Βουλή από την Υπουργό Ανάπτυξης χωρίς την παρουσία του Υπουργού και του αναπληρωτή Υπουργού Παιδείας στο Κοινοβούλιο και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α΄ 86 στις 11 Απριλίου 2012 ενώ το Κοινοβούλιο διέκοψε λόγω εκλογών τη λειτουργία του στις 10 Απριλίου 2012 - μεταξύ των άλλων γίνεται αναφορά σε «αποφάσεις διορισμού υπαλλήλων του ΟΕΕΚ, οι οποίες δεν δημοσιεύθηκαν, εκ παραδρομής, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δημοσιεύονται αναδρομικά από την ημερομηνία ανάληψης υπηρεσίας τους στο Ο.Ε.Ε.Κ.»
Επιπρόσθετα, αναφέρεται ότι «Από την έναρξη λειτουργίας του Ε.Ο.Π.Π. μέχρι και την έναρξη ισχύος του μισθολογικού συστήματος του οργανισμού, έπειτα από απόφαση του Οικονομικών και Παιδείας, το πάσης φύσεως και σχέσης προσωπικό που μεταφέρθηκε στον Ε.Ο.Π.Π. σύμφωνα με απόφαση του αναπληρωτή Υπουργού Παιδείας, καθώς και το προσωπικό που μεταφέρθηκε στον Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π. με απόφαση του Υπουργού Παιδείας λαμβάνει τις αποδοχές, όπως τις λάμβανε στους φορείς, από τους οποίους μεταφέρθηκε, αναδρομικά από την ημερομηνία μεταφοράς. Από την έναρξη ισχύς του ν.4024/2011 και έπειτα εφαρμόζονται οι διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 29, και του άρθρου 31.»
Αυτό σε συνδυασμό με το ότι μέχρι την ψήφιση της συγκεκριμένης τροπολογίας του ν.4072/12 οι υπάλληλοι του οργανισμού πληρωνόντουσαν με αποφάσεις του ΔΣ, γεννά ερωτηματικά σχετικά με τη διαχείριση των οικονομικών πόρων, τον πραγματικό αριθμό των υπαλλήλων και την ορθή καταγραφή των πραγματικών δεδομένων του οργανισμού.
Το φαινόμενο της «δημιουργικής λογιστικής» το έχουμε όλοι ακουστά. Η περίπτωση της συγχώνευσης των πιο πάνω οργανισμών, που έχει ήδη γίνει και απλά τώρα, εκ των υστέρων νομιμοποιείται εκ του ασφαλούς, είναι αυτή μια από αυτές;




Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

Εγώ είμαι ο ΣΥΡΙΖΑ.



Εγώ είμαι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ενωμένο. Δεν είναι δυνατό. Το ΠΑΣΟΚ όμως είναι εδώ, αλλά όχι για πολύ ακόμη.
Αντιγράφουμε την είδηση από το thestival.gr
«Ένα νέο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα βρίσκεται στα σκαριά από τις αρχές του νέου έτους και στις σχετικές συζητήσεις πρωτοστατεί η πρώην υπουργός, Άννα Διαμαντοπούλου.
Όπως αναφέρει το "Βήμα" αυτής της Κυριακής (06/01/2013), η Άννα Διαμαντοπούλου συνομιλεί με τον Ανδρέα Λοβέρδο και το Γιάννη Ραγκούση, ενώ γίνονται προσπάθειες να προχωρήσουν σε προσεγγίσεις και άλλων προσώπων.
Η πρώην υπουργός βρίσκεται σε συνεννόηση και με στελέχη του περιβάλλοντος του πρώην Πρωθυπουργού, Λουκά Παπαδήμου, όπως ο καθηγητής Γιώργος Παγουλάτος. Ο κ. Παγουλάτος είναι καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Οικονομίας στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και θεωρείται ένας από τους «τρεις σωµατοφύλακες» του κ. Παπαδήµου (οι άλλοι δύο είναι ο Γκίκας Χαρδούβελης και ο Παντελής Καψής), αφού ανέλαβε επικεφαλής του Γραφείου Στρατηγικού Σχεδιασµού.
Στις εν λόγω συζητήσεις συμμετέχει και ο καθηγητής Ευρωπαϊκής Οργάνωσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) Λουκάς Τσούκαλης. Ας σημειωθεί ότι στις 13 Δεκεμβρίου 2012 ο κ. Τσούκαλης οργάνωσε δημόσια συζήτηση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με θέμα «Για ένα νέο ελληνικό πανεπιστήμιο» που διοργάνωσαν το ΕΛΙΑΜΕΠ, το ΙΟΒΕ (Γιάννης Στουρνάρας), η Κantor, η Κίνηση Πολιτών και η Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς, σε συνεργασία με το Megaron Plus».
          Ποιος θυμήθηκε τον κύριο Μόντι, τον προφεσσόρε; Πόσοι θα επιστρατευτούν ακόμη για τη διάλυση του Νότου;  Ποιοι;  Μα οι κύριοι καθηγητές της ήδη διαλυμένης Παιδείας, τα πειθήνια όργανα της κυρίας Διαμαντοπούλου.
Τι προσπαθεί να κάνει το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ, όσο ακόμη υφίσταται; Προσπαθεί με νύχια και με δόντια να γαντζωθεί στην εξουσία της τρικομματικής κυβέρνησης των δοσίλογων, ώστε να κερδίσει χρόνο, προκειμένου να μεταλλαχθεί, να ενσωματωθεί και να απορροφηθεί από άλλους πολιτικούς σχηματισμούς.
Προσπαθεί να παρουσιαστεί σαν «κάτι άλλο», «κάτι νέο», «κάτι αλλαγμένο», «κάτι διορθωμένο», ως «κάτι» τέλος πάντων και όχι ως αυτό που είναι: ένα ΤΙΠΟΤΑ. Στην προσπάθειά του αυτή χρησιμοποιεί τα ίδια, δοκιμασμένα και ικανά στελέχη που δεν έχουν όμως πλέον την αίγλη του παρελθόντος καθώς η φθορά του χρόνου και η διαφθορά της πολιτικής τους ζωής είναι αποτυπωμένα στα μάτια τους, στις κινήσεις τους, στις πρακτικές τους, αλλά και στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.
Προσπαθεί να εισχωρήσει σε αριστερούς πολιτικούς σχηματισμούς με κύριο στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ώστε να τον αλώσει εκ των έσω, μετατρέποντάς τον σε αυτό που όλοι μουρμουρίζουν, στο δήθεν νέο ΠΑΣΟΚ.
Ο σκοπός, απλός αλλά σημαντικός: να εξασφαλιστεί το ακαταδίωκτο των στελεχών του μέσω των νέων συσχετισμών που θα δημιουργηθούν.
Και το κάνει με δύο τρόπους, εκ των οποίων ο δεύτερος είναι ο πιο επικίνδυνος:  με τα μεν πρωτοκλασάτα στελέχη, τα οποία προκαλούν το κοινό αίσθημα και λειτουργούν ως κόκκινο πανί σε υαλοπωλείο γεμάτο ταύρους.
Τα πρωτοκλασάτα στελέχη δήθεν επιλέγουν είτε να διαφοροποιηθούν συγκρουόμενοι με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ (καλησπέρα, κύριε Λοβέρδο), είτε να μείνουν στην αφάνεια τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο για να ξεχαστούν οι «πομπές» τους (καλησπέρα, κύριε Σημίτη), είτε  - τέλος  - να κινούν τα νήματα της πολιτικής ζωής υπογείως και συγκεκαλυμμένα (καλησπέρα, κυρία Διαμαντοπούλου) μέσω των εντεταλμένων υπουργών (καλησπέρα, κύριε Αρβανιτόπουλε), των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων (καλησπέρα, κυρία Χριστοφιλοπούλου).
Και μετά έρχεται το ωραίο: από το πουθενά, σαν όλοι να ξέχασαν, σαν να επετεύχθη κοινωνική συμφωνία, εμφιλοχωρούν παρακομματικά στελέχη παρά τοις Προέδροις, (καλησπέρα, Μαρία), ΔΗΜΑΡίτες συνεργάτες σε δεξιούς βουλευτές (χωρίς καλησπέρα εδώ), δεξιοί βουλευτές με ΠΑΣΟΚους υποστηρικτές. Μέσα σε όλους αυτούς υπάρχει και το πασπαρτού Στουρνάρας, αλλά υπάρχει και ο συρφετός των αυτοπροβαλλομένων υποψηφιοτήτων (καλησπέρα, Ελένη). 
Ναι, αυτό είναι και το ουσιαστικότερο των προβλημάτων: Το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί πλαγίως τον διεμβολισμό της αριστεράς. Μέσω των απλών πρώην στελεχών που στις τελευταίες εκλογές δεν μετείχαν στο ΠΑΣΟΚ, αλλά σε σχήματα που προέρχονταν από το ΠΑΣΟΚ.
Χαρακτηριστική περίπτωση αυτή της Κοινωνικής Συμφωνίας της κυρίας Κατσέλη, η οποία ως υπουργός του κυρίου Παπανδρέου είχε αντισταθεί σθεναρά στις επιταγές της τρόικα εξασφαλίζοντας στους δανειζόμενους νοικοκυραίους την πρώτη τους κατοικία, αρκεί φυσικά να μην είχαν δεύτερη (ή άλλα περιουσιακά στοιχεία), κάνοντάς τους να πίνουν νερό στο όνομά της και να πνίγονται σε κάθε τους γουλιά, αλλά και στο όνομα του σοσιαλισμού που πρέσβευε.
Μέσα σε αυτό το πρόβλημα του διαδικτύου, όπου, ό,τι και να γράψει κανείς, όπως και να το γράψει, αντιγράφεται, εκκαθαρίζεται, διυλίζεται και περνάει για «σαφής θέση παλαιόθεν», είναι τόσο εύκολο να σου πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες και μάλιστα υπό το τεκμήριο της νεότητας.
Η Κοινωνική Συμφωνία, που ερχόμενη σε ασυμφωνία με το ΠΑΣΟΚ, αλλά έχοντας παρ’ όλα αυτά υπογράψει το μνημόνιο, «προσπάθησε να εκφράσει το γνήσιο ΠΑΣΟΚ στις πρόσφατες εκλογές», τώρα φλερτάρει μέσω ατόμων που έχουν ήδη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ενταχθεί στο ΣΥΡΙΖΑ, με την κυβερνητική προοπτική του τελευταίου. Προσπαθεί μέσω των στελεχών της να λειτουργήσει ως ο δούρειος ίππος του ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ, υποσχόμενη παροχή ικανών και δραστήριων στελεχών με εμπειρία διοίκησης και ψήφους στην κάλπη, ενισχύοντας την κυβερνητική προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο στόχος απλός: Αφού φαινομενικά καούν όλα τα μεγάλα στελέχη και αποχωρήσουν ντροπιασμένα, να επιτευχθεί κοινωνική συμφωνία μέσα από τις φωνές της δήθεν λογικής. Να γίνουμε δηλαδή όλοι το ίδιο με αυτούς. Να γίνουμε σαν τα μούτρα τους και να μην προχωρήσουμε σε καταλογισμό ευθυνών. Να την γλιτώσουν αυτοί, αλλά κυρίως οι πρωτοκλασσάτοι. «Κόρακας κοράκου μάτι βγάζει;» αναρωτιέται ο θυμόσοφος λαός. «Δε βγάζει» είναι η απάντηση. Αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε.
Το παλιρροιακό κύμα που προσπαθεί να περάσει την αντίληψη και ανοχή αναζητώντας συγκάλυψη, είναι κάτι που πρέπει να λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας, σε μια εποχή που το λαϊκό περί δικαίου και καταλογισμού ευθυνών αίσθημα είναι πολύ ισχυρό και αναζητά αυτούς που ευθύνονται για τις δανειακές συμβάσεις της εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας και του ξεπουλήματος του εθνικού πλούτου.
Αν δεν θέλουμε να ισχύσει και για εμάς στο ΣΥΡΙΖΑ η παροιμία που λέει: «πες μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι», θα πρέπει να σκεφτούμε πολύ σοβαρά ότι «η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνο να είναι τίμια, αλλά και να φαίνεται τίμια» και να δράσουμε ανάλογα ανοίγοντας τις πόρτες μας στους απλούς Έλληνες πολίτες που πιστεύουν στις αξίες και τις αρχές μας, από όπου και αν αυτοί οι πολίτες προέρχονται, ενώ παράλληλα να κλείνουμε πόρτες, παράθυρα, παντζούρια και χαραμάδες, ξαμολώντας ταυτόχρονα και τα σκυλιά σε όλους εκείνους που ήρθαν και έρχονται στον ΣΥΡΙΖΑ, όχι για να δώσουν, αλλά για να πάρουν.
Δεν θα επιτρέψουμε να βλέπουν οι Έλληνες συμπολίτες μας Συριζαίο και να κουνάνε το κεφάλι υποτιμητικά και με απογοήτευση, γιατί δεν υπήρξαμε, δεν είμαστε, αλλά, κυρίως, δεν σκοπεύουμε να γίνουμε λαμόγια, δωσίλογοι και προδότες.
Δεν ξεχνώ. Δεν συγχωρώ. Δεν σιωπώ. Εγώ είμαι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Για Κοινωνικό Συμβόλαιο μίλησε ο Ρουσσώ. Όχι για Κοινωνική Συμφωνία.

Θάνου Αθανασιάδη & Κωνσταντίνου Νάκκα
Διαβάστε Περισσότερα »